بازگشت
تا کهکشان گل
عزیزه عنایت عزیزه عنایت

برمقدم بهار                                    

 

 

 

بهارآمد نگر،با کاروان گـل

فلک داده زمین رارایگـان گـل

غــزالانــرا به دامان آستان گل

زمین گل،آسمان گل، آشیان گل

شمیم وعطر گل هرصبحگاهان

مشامم تازه سازد تا دل و جـان

بخاطر زنـده گردد یــاد پغما ن

بــه گـلغنـدی زیبـا ارغــوان گـل

بیــا دربـاغ و بستـان سیرگلشن

بچنیم گل فــرستـیـم بهـر میهـن

گل مرجان وسنبل تا به سوسـن

که گـردد آن وطن تا کهکشان گل

کنیم دشت وطـن را فـرش سبزه

کــه اززیبـایی اش دشمن بلـرزه

شــود زیــر قـدم ها ریـزه ریـزه

بسازیم مرد و زن افغان ستان گل

بـبــارد ابـر نیســان لــؤلــؤ تـــر

زمیــن را میکند ازخـویش پرزر

بـدانـیم قـدر ایــن نعمــت زیکسـر

که خود روید به هرسواین زمان گل

زسعی خود کنــیم  میهــن گلسـتان

بکاریم لاله و گــل دشــت و دامان

وطــن گلــشن بسازیم ازدل و جان

که گــردد جــاده و شهــرودکان گـل

(عـزیـزه) میفــرستـم محمـــل گــل

زهــالنــدی کــه بـا شد منــزل گل

زانـــواع گــلــش تــا بــلــبــل گــل

بــــرای میـهنــم صــد کــاروان گــل

زمیــن گــل،آسمـان گــل،آشیـان گـل

 

16/ مارچ /2013

هالند


March 19th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان